Τριανταφυλλιά Χαρίλα, Ψυχολόγος – Ψυχοθεραπεύτρια, MSc Εργασιακή Υγεία, Ειδίκευση στην Υπαρξιακή Συστημική & Οικογενειακή Ψυχοθεραπεία

Αυτά τα Χριστούγεννα… ας κάνουμε την κρίση ευκαιρία

Είναι πολλοί οι γονείς που πιστεύουν ότι αυτά τα Χριστούγεννα δεν θα μπορέσουν να δωρίσουν στα παιδιά τους ότι δώριζαν τα προηγούμενα Χριστούγεννα. Είναι πολλοί οι γονείς που ανησυχούν, αγωνιούν και φοβούνται για το πώς «θα περάσουν» στα παιδιά τους την οικονομική τους δυσκολία, η οποία σημαίνει για εκείνα λιγότερα δώρα, λιγότερα ρούχα, λιγότερα παιχνίδια.. Πίσω από το μεγαλύτερο κομμάτι αυτού του φόβου και της αγωνίας για το πόσα μπορούν να προσφέρουν κρύβονται οι ενοχές. Ενοχές που δεν αφορούν μόνο στην περίοδο των Χριστουγέννων και των δώρων.

Είναι πολλοί οι γονείς που φοβούνται ότι «λόγω οικονομικής κρίσης» δεν θα έχουν την οικονομική δυνατότητα να πληρώνουν για εξωσχολικές δραστηριότητες του παιδιού και φροντιστήρια και ότι για αυτό το λόγο το παιδί θα μεγαλώσει χωρίς να έχει την απαραίτητη στήριξη στη μόρφωση.

Είναι πολλοί οι γονείς που πιστεύουν ότι αυτά τα Χριστούγεννα δεν θα μπορέσουν να δωρίσουν στα παιδιά τους ότι δώριζαν τα προηγούμενα Χριστούγεννα. Είναι πολλοί οι γονείς που ανησυχούν, αγωνιούν και φοβούνται για το πώς «θα περάσουν» στα παιδιά τους την οικονομική τους δυσκολία, η οποία σημαίνει για εκείνα λιγότερα δώρα, λιγότερα ρούχα, λιγότερα παιχνίδια, «τα ίδια» στολίδια, ώστε «να μην τα επηρεάσει τόσο». Και η αγωνία τους αυτή είναι πραγματικά μεγάλη και βασανιστική.

Πίσω από το μεγαλύτερο κομμάτι αυτού του φόβου και της αγωνίας για το πόσα μπορούν να προσφέρουν κρύβονται οι ενοχές. Ενοχές που δεν αφορούν μόνο στην περίοδο των Χριστουγέννων και των δώρων. Ενοχές ότι δεν μπορούν από οικονομικής άποψης να δώσουν στα παιδιά τους αυτά που θα ήθελαν, ενοχές ότι μπορεί να τους στερήσουν πράγματα που διαμορφώνουν το μέλλον τους, ενοχές ότι μπορεί εκείνα να νοιώθουν άσχημα και μειονεκτικά σε σχέση με άλλα παιδιά που μπορεί να έχουν και να κάνουν περισσότερα. Αυτό το συναίσθημα προκαλεί τόσα άλλα δυσάρεστα: αίσθημα ότι είμαι λίγος, αίσθημα ανικανότητας, ανεπάρκειας, αναξιότητας και τελικά αίσθημα εγκλωβισμού.

Αν καθίσει κάποιος και σκεφτεί ποιο είναι το σημαντικό για ένα παιδί, θα συνειδητοποιήσει ότι το σημαντικό δεν χρειάζεται και τόσα πολλά χρήματα! Η ενίσχυση του κινήτρου και της επιθυμίας για μάθηση και γνώση, ή η εκπαίδευση στο να είναι δημιουργικά και εφευρετικά – ψάχνοντας τα ίδια να βρουν τρόπους να μάθουν, να εξελιχθούν, να βελτιωθούν…, δεν νομίζω ότι χρειάζονται και πάρα πολλά χρήματα. Χρειάζεται φαντασία και δημιουργικότητα.. που κάπου στο δρόμο για την ανεύρεση περισσότερων χρημάτων τα έχουμε χάσει ή ξεχάσει. Αν απαλλαχτούν από τις ενοχές θα βρουν τρόπους που ούτε οι ίδιοι φανταζόντουσαν. Και θα κερδίσουν περισσότερα με αυτούς τους τρόπους. Και οι ίδιοι και τα παιδιά τους.

Το σημαντικό για ένα παιδί είναι να δει μια χριστουγεννιάτικη ταινία με τους γονείς του και τα αδέρφια του, να διαβάσει χριστουγεννιάτικες ιστορίες, να μάθει από την ιστορία του Σκρουτζ που τον επισκέπτεται το πνεύμα των Χριστουγέννων. Το σημαντικό είναι να μάθει να γιορτάζουν, να ξέρει τι γιορτάζει, να χαρεί μια βόλτα στη στολισμένη Αθήνα, να μάθει να μοιράζονται, να μάθει τι σημαίνει οικογενειακή γιορτή, να μυρίσει τη γιορτή στο σπίτι του. Να ζήσει το θαύμα στο σπίτι του.…

Πίσω, από τους γονείς αυτούς είναι ο ενήλικας άνθρωπος, ο οποίος φοβάται πώς θα περάσει όμορφες γιορτές με πολύ λιγότερα χρήματα σε σχέση με τις άλλες χρονιές. Μέσα σε ένα κλίμα που η κατανάλωση χρησιμοποιεί τα έθιμα για να δημιουργεί ανάγκες, τα αντικείμενα έρχονται για να αντικαταστήσουν τα συναισθήματα.

Το σημαντικό για ένα παιδί είναι να έχει ισχυρή αυτοπεποίθηση και να σέβεται τον εαυτό του. Πώς όμως οι γονείς θα τους μάθουν αυτό το σημαντικό, όταν οι ίδιοι δεν νοιώθουν και τόσο καλά με αυτά που μπορούν να προσφέρουν;

Το σημαντικό για ένα παιδί είναι να ξέρει πότε πρέπει να είναι ικανοποιημένο. Πώς όμως θα του μάθουν αυτό το σημαντικό, όταν οι ίδιοι δεν νοιώθουν ικανοποιημένοι με αυτό που μπορούν να δώσουν και στο παιδί και στον εαυτό τους; Πώς θα του μάθουν να είναι ικανοποιημένο, όταν και εμείς οι ίδιοι ξεχάσαμε ποιες είναι οι πραγματικές μας ανάγκες και διαμορφώσαμε καινούριες που μπορεί να μην υπάρχουν;

Αυτά τα Χριστούγεννα ας κάνουμε την κρίση ευκαιρία… για αλλαγή στάση ζωής, για αναθεώρηση τρόπου ζωής, για άλλου είδους διαπαιδαγώγησης των παιδιών μας, για ειλικρινές άνοιγμα στον άντρα μας με λιγότερες κορδέλες, για αληθινό μοίρασμα με τα παιδιά μας που δεν αρχίζει και τελειώνει στο άνοιγμα ενός δώρου.
Αυτά τα Χριστούγεννα ας κάνουμε την κρίση ευκαιρία να διαμορφώσουμε νέα δεδομένα…
Αυτά τα Χριστούγεννα ας κάνουμε την κρίση ευκαιρία για έκφραση και ικανοποίηση αληθινών και όχι «διαμορφωμένων» επιθυμιών και αναγκών…

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *